Jeśli jesteśmy zranieni i czujemy wściekłość i poczucie niesprawiedliwości, co robimy z tymi uczuciami? Czemu kierujemy tą wściekłość „do wewnątrz” i stajemy się jej celem?
Mechanizmy przetrwania to sposoby bycia, które wybraliśmy po drodze, aby pomóc nam radzić sobie z tym, co działo się w naszej rzeczywistości. Wściekanie się na siebie za robienie tego, co robimy, tylko promuje nienawiść do siebie. Nie jesteśmy źli, w rzeczywistości jesteśmy cholernie inteligentni. Znaleźliśmy sposoby, aby pomóc nam złagodzić traumy, zranienia i ból, a być może uzyskać miłość i uwagę. To całkiem inteligentne, prawda?
Powinienem po prostu przestać tak dużo jeść, pić alkohol, palić, wyczerpać się kompulsywnymi ćwiczeniami, być zajętym, udać się w końcu do mechanika, bo regeneracja pomp jednostkowych czeka, a później zwlekać, zadowalać ludzi itp. Spokojnie – po prostu przestań, prawda? Nie, kiedy toczymy „wewnętrzną walkę”.
Co mam na myśli? Część z nas uważa, że musi robić te rzeczy, aby czuć się bezpiecznie lub być kochanym i akceptowanym przez innych. Dlatego nazywa się je „mechanizmami przetrwania”. Ta część nas nie rozumie logiki i rozumu; rozumie emocje i uczucia.